კივის მურაბა

ეს მურაბა არის ნამდვილი ეგზოტიკური სიამოვნება, რომელიც აერთიანებს კივის ტროპიკულ სიახლეს ციტრუსოვან და ცხარე ნოტებთან. ის გამოირჩევა გამჭვირვალე, ნათელი ზურმუხტისფერი შეფერილობით (რომელიც ლიმონის წყალობით ნარჩუნდება) და მკვრივი, მთლიანი ნაჭრებით.

გემო და არომატი:

კივი: გემო აქვს სასიამოვნო, ზომიერად მჟავე-ტკბილი, რაც მას ტრადიციული ქართული მურაბებისგან განასხვავებს.

ლიმონი/ლაიმი და ცედრა: მურაბას აძლევს ნათელ, გამომხატველ არომატს და სიახლეს.

ჯინჯერი (კოჭა): ხარშვის დროს ჯინჯერი სიროფს ოდნავ ცხარე და დამაინტრიგებელ გემოს მატებს, რაც მურაბას უფრო დახვეწილს ხდის.

მომზადების წესი "დასვენებით" უზრუნველყოფს იმას, რომ კივის ნაჭრები ფორმას ინარჩუნებს და კოვზზე არ იშლება. ეს ეგზოტიკური მურაბა იდეალურია არა მხოლოდ ჩაისთან, არამედ ხაჭოს დესერტებისთვის, ნაყინისთვის, ბლინებისთვის ან თუნდაც ყველის დაფის გასაფორმებლად.

ინგრედიენტები

• კივი 1 კგ
• შაქარი 800 გ – 1 კგ (დამოკიდებულია კივის სიტკბოზე და ჩვენს გემოვნებაზე)
• ლიმონი 1 ცალი (საჭიროა როგორც წვენი, ისე ცედრა)
• ახალი ჯინჯერი (კოჭა) 2-3 თხელი ნაჭერი

დამზადება

1. კივი ფრთხილად გავრეცხოთ და გავათავისუფლოთ ქერქისგან (კანისგან). ნაყოფი დავჭრათ საშუალო ზომის ნაჭრებად (დოლკებად), დაახლოებით 1.5–2 სმ სისქის. მნიშვნელოვანი შენიშვნა: თუ ძალიან წვრილად დავჭრით, კივი შეიძლება ჩაიშალოს და მურაბის ნაცვლად მივიღებთ ჯემს ან თუნდაც პოვიდლოს.
2. დაჭრილი კივის ნაჭრები მოვათავსოთ ღრმა ქვაბში სქელი ფსკერით. ზემოდან მოვაყაროთ შაქარი. დავამატოთ ერთი ლიმონის ცედრა. ცედრა გავხეხოთ წვრილ სახეხზე ისე, რომ ვეცადოთ არ შევეხოთ თეთრ, მწარე ფენას.
3. ამავე ლიმონის წვენს გამოვწურავთ ქვაბში. ლიმონი არა მხოლოდ ციტრუსოვან ნოტებს შესძენს, არამედ ხელს შეუწყობს მურაბის ნათელი ფერის შენარჩუნებას, ამავდროულად შეასრულებს ნატურალური კონსერვანტის როლს.
4. ინგრედიენტები ფრთხილად ავურიოთ, ქვაბს დავაფაროთ თავსახური და დავტოვოთ ოთახის ტემპერატურაზე 4-6 საათის განმავლობაში, ან უკეთესია — მთელი ღამით. ამ დროის განმავლობაში კივი ბევრ წვენს გამოუშვებს. თუ შაქარი მასში ბოლომდე არ გაიხსნება — არ არის საშიში. არ არის საჭირო მორევა და სრულ გახსნაზე ზრუნვა, დავტოვოთ ნაჭრები მთლიანად.
5. ქვაბი დავდგათ საშუალო ცეცხლზე. მივიყვანოთ ადუღებამდე. დავამატოთ ჯინჯერის (კოჭას) ნაჭრები.
6. ძალიან ფრთხილად, რომ არ დავაზიანოთ კივის ნაჭრები, მურაბას ვურევთ სილიკონის ან ხის კოვზით. როგორც კი დუღილის მომენტი დადგება, მოვხადოთ ქაფი, ცეცხლს დავუწიოთ მინიმუმამდე, ვხარშოთ ზუსტად 5 წუთი და გადმოვდგათ ქვაბი ცეცხლიდან.
7. დავაფაროთ მას თავსახური და მივცეთ მურაბას სრულად გაცივების საშუალება. ამას შეიძლება რამდენიმე საათი დასჭირდეს.
8. ამის შემდეგ, ქვაბი კვლავ დავდგათ ცეცხლზე, მურაბიდან ამოვიღოთ ჯინჯერი (კოჭა), მივიყვანოთ ადუღებამდე და ვხარშოთ კიდევ 5-10 წუთის განმავლობაში. ხარშვა შესვენებით (დასვენებით) საშუალებას აძლევს კივის ნაჭრებს კარგად გაიჟღინთოს სიროფით და არ დარბილდეს.
9. ცხელი მურაბა ჩავასხათ სტერილურ მშრალ ქილებში, მჭიდროდ მოვუკაროთ თავზე თავსახურები, ქილები ამოვატრიალოთ (დავდოთ თავდაყირა), შევფუთოთ საბანში და დავტოვოთ სრულ გაცივებამდე.
10. კივის მურაბისთვის უმჯობესია ავიღოთ ოდნავ მოუმწიფარი, მკვრივი ნაყოფი. შეიძლება ისინი ცოტა უფრო მჟავე იყოს, ვიდრე მწიფე, სამაგიეროდ უკეთ შეინარჩუნებენ ფორმას.
11. რათა დავრწმუნდეთ ჩვენი მურაბის მზადყოფნაში — სიროფის ცოტაოდენი წვეთი დავასხათ ცივ თეფშზე (ლამბაქზე). თუ წვეთი არ გაიშლება (არ გაიქცევა), მზადყოფნა იდეალურია.
12. გემოთი ექსპერიმენტების ჩატარება შესაძლებელია და საჭიროც კია. მაგალითად — ხარშვის დასასრულს დავამატოთ ვანილინი დანის წვერით. ან ჯინჯერთან ერთად — ახალი პიტნის რამდენიმე ფოთოლი. ან დარიჩინის ჯოხი. ან 2-3 ვარსკვლავი ბადიანი (ანისი).
13. ლიმონი შეიძლება შევცვალოთ ლაიმით. გემო და არომატი იქნება უფრო მკვეთრი და ოდნავ მომწარო (მწკლარტე). ლიმონის ცედრის ნაცვლად, შეგვიძლია გამოვიყენოთ ფორთოხლის ცედრა.
14. სულ ეს არის! ეგზოტიკური მურაბა ჩაისთვის, ბლინებისთვის, ხაჭაპურებისთვის, ოლადებისთვის, ნაყინისთვის, ან თუნდაც ყველის დაფისთვის (თეფშისთვის) ჩვენ უკვე მზად გვაქვს!